دل به یاد مرتضی دیوانه شد مرتضی شمع و دلم پروانه شد
دل به گرد بام او پر می زند بر در دربار او در میزند
بر در دولتسرایش سائلم مرتضی حل می کند هر مشکلم
عشق او در سینه غوغا می کند نام او دل را مصفا می کند
دل به پیش دیده زاری می کند دیده، اشک شوق جاری می کند
مهر او را در دلم پرورده ام بی ولای مرتضی چون مرده ام
زنده گشتم من زبوی مرتضی مست مستم از صبوی مرتضی
هر زمانی مدح مولا می کنم در درون سینه غو غا می کنم
یا علی مهرت همه سرمایه ام با ولایت شیر داده دایه ام
نام تو ورد زبان عاشقان مهر تو چون حرز جان عاشقان
یا علی از تو تمام هستیم با ولای تو بود سر مستیم
دست ما باشد به دامانت علی چشم ما باشد به احسانت علی
بر سرم شور ولای حیدر است بر لبم دائم نوای حیدر است
می رسد برگوش جانم این بشیر مژده بادا چون رسد عید غدیر
شیعیان ساغر به ساغر می زنند تاج مهرش را چو بر سر می زنند
شیعیان گاه سعادت آمده مژده چون عید ولایت آمده
کاروان حج رسیده در غدیر بر پیمبر می رسد هر دم بشیر
کی رسول ما بود اینجا غدیر خیز و او از جا دست مولا را بگیر
گو به مردم این علی مرتضی او اوالامر است از سوی خدا
گفت پیغمبر به این صوت جلی هر که را مولا منم مولا علی
بر سر دست نبی شد آشکار صاحب لا سیف الا ذوالفقار
الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایت امیرالؤمنین (علیه السلام)
